புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்...

பழைய கவலை மறந்திட்டு
மனதில் புதிய கவிதை மலர்ந்திட,
சுக துக்கம் இரண்டிலும்
சுகமே என்றும் நிலைத்திட,
குளிர் நிலவாய் மொழி பேசி
வாழ்வு சூரியனாய் நிலைத்திடவே,
சூத்திரங்கள் சொல்ல வரும்
வருடத்தை வரவேற்போம்..
"வாழ்க வையகம்"

காதல்..

காதல்
இரு மனம் கலந்து
வெளிவரும் உணர்வு
இரவெல்லாம் அழுதால்
அதிலேதோ தவறு...

காதல் என்ன கத்தரிக்காயா
சமைத்து ருசி பார்க்க?
கண்களுக்குத் தெரியாத‌
கண்ணீர் துளிகள்...

காயாத நினைவுகளின்
காய்ந்து போன வடுக்கள்
காலச்சக்கரத்தில் சிதைப்பட்டு
கன்றி போன காவியம்...

பல‌ சச்சரவுகளிடையே
சமாதியாகி போன‌
என் காதலுணர்வை‍‍
நீ...
மலர்வளையம் வைத்து
மறுபடியும் உயிரூட்ட‌
உணர்கிறேன் புது வலி,
உள்ளமெல்லாம் உயிர் வலி...

என்னுயிர் பிரியா...

சிக்கலான சில பொழுது
சிறகு வலித்து துவளுகையில்
சிக்கெடுத்தச் சிறு விர‌ல்கள்
சீரிய அவள் மொழிகள்,
என்னோடு சிரித்த பலரோடு
எனக்காக அழுத அவள் விழிகள்,
அனைத்தும் கருவாகி
அகம் தன்னில் நெருப்பாகி
அடுத்த பிறப்பிலும்
அன்பாய் உருவாகும்...



குன்றத்தில் ஒளிர்கின்ற‌
கோஹினூர் வைரமவள்,
ஓலமிடும் மன ஒலியில்
ஒன்று கூட கேட்டிடாது,
ஓசையின்றி ஒதுங்கி விட்டாள்
என் உயிரை மட்டும் உருவிக்கொண்டு

என்னுயிர் காதலியே !

ஜீவனுக்குள் ஜீவிக்கும்
என் ஜீவிதமே !
உன் ஜீவனதை குளிப்பாட்டும்
ஜீவ நதி நானே... !

சிந்தனைச் சிதறடித்த
சிங்களத்தமிழ் பெண்ணே!‌
என் சிந்தையதில் அமுதாக‌
கலந்தவளும் நீ தானே....!

அணுவெல்லாம் நுழைந்தாடும்
ஆளுயர ஆக்ஸிஜனே
என் சுவாசமதை சூடேற்றும்
செஞ்சூரியனும் நீ தானே....!

உள்ளத்தில் "கள்"ளாகி
காட்சிதனில் கருவாகி
என்னை களவு கொண்ட
காதலியே !

களிகொள்ளும் என்னுள்ளம்
உன்னை கவிபாடும் போதெல்லாம்...!‌

நிஜம்.

வாழ்க்கையில் ஏமாந்தவள் அல்ல நான்
ஏமாற்றமே வாழ்க்கையாய் கொண்டவள்....
நிலவை நான் விரும்பினால்
நிலவொளி கூட என்னை விட்டு விலகி விடும்....
பதினேழு வய‌தில்
படிப்பை இழந்தேன்.....
பதினெட்டு வயதில்
பிறந்தகம் இழந்தேன்....
இருபதில் இளமை இழந்தேன்..
வருடம் செல்லச் செல்ல‌
வாழ்வில் எல்லாம் இழந்தேன்..
இறைவனும் என்னை விரும்பாததால்
இரு முறை முயன்றும்
சாவை இழந்தேன்...
பிறகு ஏனிந்த வாழ்க்கை என்ற‌
உன் ஏளன பார்வை புரிகிறது...
சொல்கிறேன்...நான் வாழத்தான் வேண்டும்
என் வண்ணத்துப்பூச்சிகள்
வானில் சிறகடிக்க‌
நான் வாழ்த்தான் வேண்டும்...
இழந்த சிரிப்பொலி எல்லாம்
என்னைச் சுற்றி என்றும்
கேட்கத்தான் வேண்டும்...
அதற்காக எதையும் இழப்பேன்
என்னையும் இழப்பேன்....

கண்ணீர்

ஆண்டவனிடம் கண்ணீர் சிந்து
அருள் மழை உனை நனைக்கும்,

அடுத்தவனுக்காக கண்ணீர் சிந்து
அன்பின் அலை உனை அணைக்கும்,

அஃதின்றி

காதலுக்காக
கண்ணீர் சிந்தும் மானிடா!
நீ சிந்தும் விழி நீரின்
விலையறியாயோ?

கண்ணீர் என்ன கங்கை நதியா
வற்றாது உன் கண்ணில்
வழிந்தோட?

அதனை.....

அன்னைக்கு கடன் கொடு
ஆனந்த கண்ணீரில் உனை நனைப்பாள்

தென்னைக்கு கடன் கொடு
தேடி வந்து தாகம் தணிப்பாள்...

கார் முகிலுக்கும் கொஞ்சம் நீ கொடு
அகிலத்தை அடை ம‌ழையால் நனைத்திடுவாள்

ஆனால்.....

காதலுக்கு மட்டும் கொடுத்து விடாதே
காலமெல்லாம் கண்ணீரில் கரைந்திடுவாய்...

கால‌ங்க‌ள்

கருவோடு உயிராகி
உணர்வோடு உயிராகி
தாயின் மடியில் உலாப்போனது
வாழ்வின் நிலாக்காலம்...

"பேதை"பெண்ணாகி
போதை மொழிபேசி
பொலிவுடன் திகழ்ந்தது
வாழ்வின் இளமைக்காலம்...

"பெதும்பை"பருவத்தில்
பதுங்கியிருந்ததால்
பாதி உலகம் மறந்த‌து
வாழ்வில் வசந்த காலம்...

"மங்கை" நான் மலராகி
மணாளன் தோள் மீது
மயங்கி மகிழ்ந்தது
வாழ்வின் வசந்த காலம்...

"மடந்தை" பருவத்தில்
மழலையின் மொழியில்
மகிழ்ந்து குலைந்து கரைந்தது
வாழ்வின் பொற்காலம்....

"அரிவை" யாகி அனைத்தும் அறிந்து
தெரிவை பெண்ணாகி
தெளிந்து நிற்ப‌து
வாழ்வின் நிக‌ழ்கால‌ம்....

"பேரிளம்" ப‌ருவ‌த்தில்
பேர‌ன் பேத்தியுட‌ன்
பேரான‌ந்த‌ம் பெற‌‌ப்போவ‌து
வாழ்வின் எதிர் கால‌ம்....

வா என்ற‌ழைத்து
வ‌ருந்தி அழுதாலும்
வ‌ராம‌ல் போவ‌து
வாழ்வின் இற‌ந்த‌கால‌ம்....

கண்ணன் என் காதலன்

வளைந்து செல்லும் சாலையில்
உயர்ந்து நிற்கும் பாறையில்
மயங்கி நான் தேடுகிறேன்
'மதுசூதனா' உன் எழிலை!

வெள்ளி நீர் வீழ்ச்சியில்
அது துள்ளி விழும் ஓசையில்
ஓய்வின்றி பார்க்கிறேன்
'கார்முகிலோன்' களிநடனம்!

சோலை நில‌வொளியில்
கான‌ குயிலொலியில்
க‌சிந்துருகி யாசிக்கிறேன்
'க‌ண்ணா' உன் குழலொலியை!

மேனி த‌ழுவும் ம‌ழைத்துளியில்
எனை மூடும் ப‌னிப்புகையில்
ம‌ன‌தார‌ உண‌ர்கின்றேன்
'மாதவா' உன் ஸ்ப‌ரிச‌ம்!

புன்ன‌கைக்கும் புது ம‌ல‌ரில்
பூத்திட்ட‌ ப‌னித்துளியில்
ப‌ரவுத‌ய்யா உன் வாச‌ம்
'ப‌ர‌ந்தாமா' நீயெ என் சுவாச‌ம்!

எங்கெங்கு நோக்கிலும்
உன் உருவ‌ம் தானென்று
க‌ண் மூடி தூங்கினேன்
க‌ன‌விலும் வ‌ந்து க‌ள‌வாடி சென்றாய‌டா...

[கொடைக்கானல் செல்லும் போது எழுதியது]

தோழியின் பிரிவும்,தோழனின் வரவும்.

மகேஷ்வரன் மறுத்தும்
மண்ணுக்குள் மறைந்த‌
மாணிக்கப் பெண்ணின்
மலர் முகம் காணாது,
பித்து பிடித்து
பேதலித்த பேதையினை,
போதையேற்றி தெளிய வைக்க
போராடும் போதினிலே,
மூடுபனியாய் எனை மாற்றி
மூச்சு விட வைத்த‌
மூலிகை மாணவன் ‍_ உன்னை
மூப்பினிலும் மறவேனே!

இலக்கணக்காதல்

பெண்மையின் இலக்கணத்தை
'புணர்ச்சி' (மன)விதிப்படி
புணர்ந்து
இலக்கணப் பிழையாக்கிட்ட‌
என் தலைவனுக்கு
இதயம் எழுதிய‌
இரு வரி 'குறுந்தொகை'யை
'குழு உக்குறி'யில்
குறிப்புணர்த்த‌
'மங்கலச்சொல்'
மனதினில் மலரவில்லை
தமிழ் மொழி கற்ற தமிழனுக்கு
'விழி மொழி' கற்க‌
கண நேரம் கிடைக்கலியோ?


['புணர்ச்சி' 'குழு உக்குறி' 'மங்கலச்சொல்' ]
இதெல்லாம் தமிழ் இலக்கணத்தில் வரும் சொற்கள்

பெண்ணே நீ

பசித்தவனுக்கு மட்டும்
உணவாய் இரு
பசியற்றவனின்
ஊறுகாயாகி விடாதே...

அறிவுப் பசியென்றால்
கல்வி களஞ்சியமாயிரு...

காதல் பசியென்றால்
கட்டிய மனைவியாயிரு...

காமப்பசியென்றால்
கற்பில்லா காதலியாயிரு...

ஆனால்
அன்பு பசியென்றால்
அனைத்துமெ நீயாயிரு...

மறந்து விடாதே பெண்ணே!
பசித்தவனுக்கு மட்டும் உணவாயிரு...

இளவரசியின் முடிவு

ஒரு சிறிய கதை....

[ஒரு இளவரசியை சேர நாட்டு படை தளபதி விரும்புகிறார்.
ஆனால் அவள் தந்தையோ வெரொரு வணிகரை மண‌ம் செய்து வைக்க‌
விரும்புகிறார், எது தெரிந்து மூவ‌ரும் ஒருவருக்கு ஒருவ‌ர்
விட்டு கொடுப்பதாக நினைத்து தன் உயிரை மாய்த்துக் கொள்கிறார்கள்..
இதை பார்த்த இயற்கை தேவன் அடுத்த பிறவியிலாவது மூவரும் இணைந்து
சந்தோசமாக வாழ ஆசிர்வதிக்கிறார்..

மறுபிறவியில் அவள் வணிகரை முதலில் மணம் முடித்து விட்டாள்.‌
நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு தளபதியை சந்திக்கிறாள்...அப்போது அவள் என்ன‌
முடிவு எடுத்தால் மூவரும் சந்தோஷமாக வாழலாம்????]



முடிந்து போன‌
சொந்தமொன்று
முல்லை மலராய்
மூச்சு விட‌
வானம்பாடியாய் வந்தது
வணிகரின் காதல்...

வசந்த கால நதியினிலே
சுழல் ஒன்று வந்தது போல்
தலையெடுத்த காலம் வரை
வாராத தளபதி
தலை நரைத்து போகும் முன்
வந்து விட்ட கோலமென்ன?

இயற்கை தந்த சாபமோ
இளவரசி செய்த பாவமோ
இன்றும் காதல்
இதயத்தை கிழிக்கிறதே....

காலம் கடந்த காதலை
கருத்தினில் ஏற்க முடியாது
காம‌ம் க‌ட‌ந்த‌ காத‌லாய்
க‌ண்ணுக்குள் சிறை வைத்தாள்
'ந‌ட்பாக‌'

முறையற்ற காதல்

[ஒருவர் ஒரு பொண்ணை விரும்புகிறார்...அந்த பொண்ணுக்கும்
அவரை பிடிக்கும்...ஆனால் அவர் அவளுக்கு அண்ணன் முறை..
அது தெரிந்து அந்த பெண்ணின் உணர்வுகள்]


காதலுக்கு கண்ணில்லையென்று
எனக்கு தெரியும்,
உறவு முறையும் இல்லையென‌
நீ சொல்லி தான் தெரியும்...

அழகாய் இருக்கிறாய்
என் அடி மனதில் இனிக்கிறாய்
ஆறடி எரிமலையாய்
என் ஆயுள் நனைக்கிறாய்...

மனம் திறந்து சொல்லாமல்
மறைமுகமாய் உணர வைத்தாய்
உயிரும் உட‌லும் உறைந்தாலும்
என் உள்ளம் ம‌ட்டும் உத‌ற வைத்தாய்...

தாம‌தித்த‌ கார‌ணத்தால்
த‌ங்க‌த்தை ம‌றுக்க‌ முடியாது
த‌ங்கையென்னும் அரிதார‌த்தில்
நான் அழுதது உமக்கு தெரியாது...

ம‌றுபிற‌வி ஒன்றிருந்தால்
மறுப‌டியும் பிற‌ந்திடுவோம்
அத்த‌ணை உற‌வு எதிர்த்தாலும்
அவ‌னியிலே ஜெயித்திடிவோம்...

புதிய‌ ந‌ட்பு

உன் அறிவில்
அதிசயித்த என்னை
ஏறிட்டு நீ பார்க்க‌
ஏற்பட்ட ஓர் தருணம்...

பத்தாண்டு
பலமொழியில்
பரிமாறா பாலப்பாடம்,
ப‌த்து நொடி விழி மொழியில்
ப‌சியாறிய‌
விந்தையென்ன‌...

காத‌ல் காம‌ம்
த‌ழைத்தோங்க‌,
தாவ‌ணி ப‌ருவ‌ம் என‌க்கில்லை..
தாயாய்,த‌ங்கையாய்
ஆன‌ பின்னே
என்னுள் வ‌ந்த‌ மோன‌ நிலை...

என‌க்கே தெரியா
பெண்ணொருத்தி,
என்னிள் இருந்த‌
இன்னொருத்தி,
என்றும் வ‌ருவாள் உன்னோடு,
உயிராய் 'ந‌ட்பு'ஒளியேந்தி.......

வாழ்க்கை

ஓராண்டா....ஈராண்டா
இருபத்தி மூவாண்டு தவம்,
த‌டைப‌ட்டு போன‌து........
கல்லூரியில் கால் வைக்கும் முன்
காற்றில் சுழ‌ன்ற‌து
என் காலச் ச‌க்க‌ர‌ம்.....

ச‌ர‌ ச‌ர வென்றோடிய‌
வாழ்வில்
வசந்த‌மும் வந்த‌து,
வள‌மையும் தந்தது,
சிற‌கும் விரித்த‌து,
சிலுவையும் சுமந்த‌து......

இள‌மையை அட‌கு வைத்து
குடும்ப‌ம் தழைத்த‌து.....
த‌ர‌ணியில் த‌லைகாட்ட‌
தாழ்வு ம‌ன‌ப்பான்மை
என்னுள்
தாண்ட‌வ‌மாடிய‌து.....

மூழ்கிய‌ எரிம‌லை
மெதுவாய் மூச்சு விட‌
தாக‌ம் த‌லைக்கேறி
த‌மிழ் மோக‌ம்
என்னுள் "மேக்மா"வாய்
வழிந்தோடிய‌து
த‌மிழ் க‌ற்க‌ நினைத்தேன்
க‌ன‌வில் திழைத்தேன்....

glitters09

காலையில் கண்விழித்தேன்
கண் முன்னே கலர் கனவு
கவனத்தில் வந்தது
இன்று இளமை திருவிழா....

பத்து மணிக்கு மண்டபம் அடைந்தேன்
என் வயதில் 10 குறைந்தது,
பார்வையில் பட்ட‌
பாவையரின் கண்களில்
எந்தன் பாதியே தெரிந்தது...

ப‌ன்னிர‌ண்டு ம‌ணித்துளியில்
க‌விதை தேர்ந்தெடுக்கும்
க‌விஞ‌னானேன்,
கை கொட்டி கேலி செய்த‌
என் ம‌ன‌தை ம‌றைத்து...


ம‌திய‌ம் செல்ல‌ச் செல்ல‌
ம‌யில்க‌ளின் வ‌ண்ண‌த்தில்
ம‌னம் உருகி,
உட‌ன் உறைந்த‌து
உயிர் ஓவிய‌த்தில்....

அந்தியில் ஓரு ஆத‌வ‌னாய்
விஜ‌ய் ஆதி ராஜ் ஜின்
அச‌த்த‌ல் வ‌ருகை,
அவ‌ர் கையால் கிடைத்த‌து
அழ‌கிய‌ சால்வை...

இர‌வு நெருங்கிய‌து
க‌ன‌வு ம‌ய‌ங்கிய‌து
நிக‌ழ்வு நினைவில் வ‌ந்து
க‌ட‌மை தொட‌ங்கிய‌து
ம‌ட்டில்லா ம‌கிழ்வோடு
ம‌று விழாவை எதிர் பார்த்து.........

இன்னர்வீல் நட்பு

என்றும் இணையில்லா
இன்னர்வீல் தொடங்கின‌
இருண்ட என் இதயத்தில்
மின்னல் பூ பூத்தன..

பெண்ணாய் பிறந்தேன்
புவியோடு வளர்ந்தேன்
கண்ணனுக்கு வாக்கப்பட்டு
கற்பனையாய் வாழ்ந்தேன்..

காட்டாற்று வெள்ளமென‌
கலமது சுழன்றோட‌
கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில்
இன்னர்வீல் வந்தது
இனிய குடும்பம் தந்தது..

விட்டு போன உறவெல்லாம்
தரணியிலே சிதறியிருக்க‌
தானும் சென்று உதவிடும்
தாய்மை உணர்வை தந்தது..

நட்பு என்னும் தாய் வயிற்றில்
நாழும் பிறந்து சேயானோம்
தாய் இல்லா சேய்களும்
தழைத்தோங்க உதவிடுவோம்..

சாதி மதம் பல கடந்து
வயது வசதி தனை மறந்து
தனிமை சிறையின் விலங்குடைத்து
வானமளவு உயர்ந்திடுவோம்
நமக்குள் வல்லமை பல தந்திடுவோம்..

தாயாய் தங்கையாய் தரம் பிரித்து
தன் மன உணர்வை பகிர்ந்திடுவோம்,
தோழியாய் குழந்தையாய் குணம் மாறி
கூடி குலாவி மகிழ்ந்திடுவோம்..

கூட்டு குடும்ப‌ம் ம‌றையும் கால‌மிதில்
சுற்ற‌ம் என்ன‌ சொன்னாலும்
எந்த‌ சூழலில் மாட்டிக் கொண்டாலும்
இன்ன‌ர்வீல் குடும்ப‌ம் க‌லையாது
நாம் கூடி க‌ளித்து வாழும் வ‌ரை..

விழித்தெழு பெண்ணே!

பேதை பெண்ணே நீ
போதை பொதை பொருளாய்இருந்தது போதும்
பாரதி கண்ட புரட்சி பெண்ணாய்பொங்கியெழு..

புதுமையை
ஆடை குறைப்பில் காட்டாதே
ஆளவந்தவளாக உனை மாற்று...

சமமாய் தண்ணியடிப்பதில் காட்டாதே
சாவ்லாவாய் சாதனை புரிந்து நீ காட்டு...

அன்னை தெரசாவாக மாறி
அன்பினை காட்டு அனாதைகளுக்கு..

அப்துல்கலாமாக மாறி
ஆக்கம் பல புரி பாரதத்திற்கு..

காவிரி தாயாக மாறி
தண்ணிர் தந்து விடு தமிழகத்திற்கு....

கொலுபொம்மையாக மட்டும் இருந்துவிடாமல்
கோபுர கலசமாக உயர்ந்து நில்
நாளைய உலகம் நமது கையில்....

தன்னிரக்கம் வாங்கிய அடி

நண்பர்களே!
பள்ளி நாட்களில் நன்றாக நடனமாட‌ கூடிய நான்இப்போது தொடர்ந்து 1/2 மணி நேரம் நடக்க கூட‌சிரம படுகிறேனே என்று வருந்தும் பொழுது..நேற்று தொலைகாட்சியில் ஆன்ந்தபாபுவை பார்க்க‌நேர்ந்தது..நல்ல கால்கள் கருகிய நிலையில்...அவர் மனம் எவ்வளவு வேதனை அடைந்திருகும்??அதை உணரும் போது தோன்றிய கவிதை தான் இது...
-----*----------*----------*---------*

ஆடிய நிகழ்வினை மனம் அசை போட‌
ஆனந்த நாட்கள் கண்ணில் நிழலாட‌
தலை தானாக் குனிந்தது
விழி நீரில் பாதம் நனைந்தது......

காலத்தின் மாற்றமோ
கால்களின் இரத்த ஓட்டமோ
பாதிக்கப்பட்டது என் மனம்
பதறியது மறுகணம்...

ஆனந்த தாண்டவம் ஆடிய‌
ஆனந்த பாபுவை கண்டதும்
அரற்றியது அனுதினம்...

ஆண்டவனின் திருவிளையாட்டில்
மன்னிக்கவும்‍‍‍ " தீ "விளையாட்டில்
கருகியது அவர் கால்கள் மட்டுமல்ல‌
அதை கண்ட நம் மனமும் தான்...

பருக பாலில்லை என அழுதேனே
பசிக்கு நீரில்லா அவரை காணும் வரை..
வெட்கி மீண்டும் தலை குனிய‌
பாதம் பார்த்தது பாசத்தோடு...

40+ காதல்.

காதல் வெள்ளோட்டத்தில்

கால் நூற்றாண்டுகள் கடந்தும்

கண்ணாமூச்சி ஆடுகின்றதே

நம் காதல்.....

என் கண்களில் தேடினாய்

உன்னை‍‍‍‍ - உன்

மனக்கண்களில் கண்டேன்

என்னை....

நம் காதல் தேசத்தில்

இலையுதிர் காலம் கூட‌

இள வேனிற் பூக்களை

தருகிறதே....

நரையோடி நடை தளர்ந்தும்

கடலோடு நான் கரைந்தாலும்

கலையாத பனியாக‌

உதிராத மலராக‌

உன் உள்ளில் நானிருப்பேன்

ஓரு காதல் தவமாக.........

நான்

மன்னவன் உனைக் காக்கும்
வெண்கொற்ற குடை நானே........

வேம்புனிலும் தேன் தேடும்
தேவதை பெண் நானே..........

திங்களோடு உறவாட‌
தினம் ஏங்கும் மனம் தானே........

தேங்கிடும் ஆசையினால்
தேய்கின்ற நிலவு நானே..........

தேயாமல் காத்திடுவேன்
தேய்ந்தாலும் உனை நானே......

தேடினாலும் தெரியாது
தொலைந்து விட்டேன்
உன்னில் நானே... ...

அமைதி கொள் மனமே.

மூவுலகையும் சுற்றி வந்தேன்
மும்மூர்தியை வணங்கி நின்றேன்
மும்மதமும் ஓர் மதமாக....

காஷ்மீர் என்ன காபூல் என்ன‌
கருணை கண் கொண்டு நோக்கிட‌
அயோத்தி என்ன ஆப்கான் என்ன...

பாபர் மசூதி இராமனுக்கென்றால்
பாவப்பட்ட மனிதா‍- நீ
இடித்த அன்றே அவர் இறந்திருப்பார்...

அக்பரும் இராமரும் ஓர் இனம்
இருவரின் இரத்தமும் ஓர் நிறம்
இருப்பினும் உனக்கேன் வெறி குணம்...

இருவரும் இணைந்து ஒன்றனால்
இறந்தவர் மீண்டும் உயிர் பெறுவார்
இந்தியாவில் அமைதி மலரச் செய்வார்....

உண்மை காதல்.

கண்ண‌சைவில் களி நடனம் கண்ட‌

கற்பனை காதலெல்லாம்,

கால் நூற்றாண்டு கடந்தால்

காணாமல் போவதுண்டு...

உடலின்றி உயிர் சார்ந்த‌

பெண்மையின் கண்மை

கரையும் வேளையில்

கலங்கிய விழிகள்

காற்றில் அனுப்பும் ஒலிகளை

உள் வாங்கி உணர‌

ஊற்றென பெருகும்

உன்மத்த காதலே!

உயிர் உள்ள வரை

உடன் வரும் காதலாம்....

காதலர் தினம்

காதலி சம்மதித்தால்
காதலியுங்கள்.......
பெற்றோர் சம்மதித்தால்
கரம் பிடியுங்கள்..........
இரண்டும் இல்லையென்றால்
காத்திருங்கள்..... அடுத்த‌
"வாலன்டைன்ஸ்டே" வரும் வரை.....

காதலென்ற புதிய வரவால்
கலைந்து போனது
குடும்பமென்ற பழைய உறவு...

தன்னம்பிக்கை வேண்டுமடி

குழந்தைகள் வாழ்வு உயர்வுற
உன் உயிர் நிலை பெற வேண்டும்...

ஒதுக்கி விடு உலகத்தை
உன்னோடு சிரிக்கும் ஊரிது
உனக்காக அழுவதில்லை ஒரு போதும்..
உன்னைப்பற்றி உனக்குத் தெரியும்

உன் மேல் அன்பு காட்ட
உன்னை விட யாருண்டு?

ரத்த சொந்தமெல்லாம்
ரயில் சொந்தம் போல‌
உடன் வர மாட்டார்
ஊர் போயி செரும் வரை..

உனக்குள் உருவாக்கு ஒரு உலகம்
பின்பு பார்
உன்னை விட அதிர்ஷ்டசாலி யாருமில்லை

ஏனென்றால்
உன் மனதை அறிய
அந்த மகேஷனாலும் இயலாது

பாராட்டு,
அனைவரையும் பாரபட்சமின்றி
அன்பு காட்டு ,
அதை அவர் எதிர்பார்காமல்
இரக்கப்படு,
இன்னொரு ஏசுவாய் எண்ணிக்கொண்டு...

இறுதியாய் ஒன்று மட்டும்
நீ வேறு உலகம் வேறு
எதிர்பாராதே எதையும்
ஏமாற்றத்தை தவிர்க்கலாம்
"என்னை போல்"

சுமைதாங்கி

தேவையறிந்து தேனூட்டும்
தென்றலான தேனி என்னை

தேடி தேடி சொல்லெடுத்து
தேளென நீ கொட்டிடினும்

வலி தாங்கி விழி தூங்கா
இமையாக நானிருந்து

கசிகின்ற நெஞ்சோடு
கசங்காது உனைக்காப்பேன்