நிஜம்.
வாழ்க்கையில் ஏமாந்தவள் அல்ல நான்
ஏமாற்றமே வாழ்க்கையாய் கொண்டவள்....
நிலவை நான் விரும்பினால்
நிலவொளி கூட என்னை விட்டு விலகி விடும்....
பதினேழு வயதில்
படிப்பை இழந்தேன்.....
பதினெட்டு வயதில்
பிறந்தகம் இழந்தேன்....
இருபதில் இளமை இழந்தேன்..
வருடம் செல்லச் செல்ல
வாழ்வில் எல்லாம் இழந்தேன்..
இறைவனும் என்னை விரும்பாததால்
இரு முறை முயன்றும்
சாவை இழந்தேன்...
பிறகு ஏனிந்த வாழ்க்கை என்ற
உன் ஏளன பார்வை புரிகிறது...
சொல்கிறேன்...நான் வாழத்தான் வேண்டும்
என் வண்ணத்துப்பூச்சிகள்
வானில் சிறகடிக்க
நான் வாழ்த்தான் வேண்டும்...
இழந்த சிரிப்பொலி எல்லாம்
என்னைச் சுற்றி என்றும்
கேட்கத்தான் வேண்டும்...
அதற்காக எதையும் இழப்பேன்
என்னையும் இழப்பேன்....
No comments:
Post a Comment