வார்த்தையின் வசியம்.

 உன்னிலிருந்து வெளியேறும், 

ஒவ்வொன்றும் கழிவுகளே, 

ஒன்றைத் தவிர...

நல்லெண்ணத்தோடு,

 நறுமண வார்த்தை,

நீ உதிர்க்க, 

அந்த ஒற்றைச் சொல்லில், 

ஒருவரின் ஓய்ந்த மனம்,

ஓரளவு மூச்சு விடும்... 

கவலைகள், சற்றே கரை ஒதுங்கும்... 

கண்ணீர் கூட கணநேரம் ஓய்வெடுக்கும்.. 

நீ விதைத்த நம்பிக்கை,

 நரம்புகளில் துளையிட்டு, 

நாளங்களில் இசை பாடும்... 

இதயம் இளகி புத்துணர்வு புதுப்பிக்கும்..

இறுதியில் நீயே அங்கு இறைவனாவாய்.🙏

    K.Umarani