பூமராங் பூளோகம்...

அன்பு கணையெடுத்து
அகிலத்தில் போர் தொடுக்க,
எரிந்த வேகத்தில்
எதிர்கொள்ளும் ஏகாந்தம்..


விரவி நாம் ஏற்றும்
கல்வி அகல் விளக்கு,
புற்றீசல் படை போல
புரவியேறி நமை போற்றும்..


அக்னி பிழம்பென
ஒரு சொல் நீ மொழிய,
அமில மழையாய்
அது மாறி நமை

நனைக்கும்...


நன்மை தீமை
நாம் செய்தால் ஒரு முறை,
நாற்புறமும் எதிர் கொள்ளும்
நாளை வரும் நம் தலைமுறை...


பூமராங் புவியிலே,
பூவும் முள்ளும்
சொல்லும் கல்லும்
எரிந்தவரே எடுத்துக் கொள்வர்.

( பி.கு
கணை- அம்பு
ஏகாந்தம் -சொர்க்கம்

விரவி-விரைந்து

புரவி- குதிரை )