நண்பர்

[எனது நண்பர் தினேஷ் பாபு விற்காக எழுதிய கவிதை]


அறிமுகமோ பல வருடம்
அருகாமையோ சில வருடம்,
ஆண்களென்றால் ஆண்டவனாம்
அகராதி பிடித்த உலகத்தில்.....

உன்னில் நான் கண்டேன்
உவர்ப்பில்லா ஒரு உள்ளம்,
பார்வையில் தெரிந்த உன் உருவம்
பழகி பார்கையில் மழலை வடிவம்....

குழம்பியது மனம்
புலம்பியது தினம் தினம்,
தாலாட்ட தாய் வேண்டாம்
தட்டிக் கொடுக்க நீ போதும்...

தாளாது அழும் வேளை
நான் சாய உன் தோள் போதும்...

எழுத நினைக்கையில் எல்லாம்
ஊற்றெடுக்கும் வார்த்தைகள்
உன்னைப்பற்றி நினைக்கையில் மட்டும்
கறைபுரண்டோடியதே...
ஓ..... இது தான் "நட்பீர்ப்பு " சக்தியோ???