வால் நட்சத்திரம்

[ மிகுந்த கஷ்டத்தில் இருந்த ஒரு பெண்ணை
ஒரு வசதியான வீட்டு பையன் விரும்புகிறான்
அவர்களை பற்றிய கவிதை]

நீல வானமாய் என்
நிர்மல வாழ்வில்
நீண்ட தொலைவில்
தோன்றியது வால் நட்சத்திரம்.....

கார் மேகம் சூழ்கையில்
கண்ணெதிரே தோன்றியிருப்பின்
அடை மழை பொழிந்த கண்கள்
அமுத மழையில் நனைந்திருக்கும்....

இடி மின்னல் உரசலில்
இடையினில் உதித்திருந்தால்
பூர்வ ஜென்ம பந்தமொன்று
புது பிறவி எடுத்திருக்கும்.........

சுடு நெறுப்புச் சொல்லிலே
சுக்கு நூறாய் சிதறுகையில்
தூரத்திலாவது வந்திருந்தால்
வசந்தம் வேர் விட்டு துளிர்திருக்கும்.........

ஆனால்...

மின்னலில் மிதிபட்டு
அடைமழையாய் அழுத பின்னே
நெருப்பாய் மனம் தகிக்கையிலே
வந்து நின்றாயே ஏன்?

என் வேதனை தணிக்கவா [வா?]
வேரறுந்த கொடியென்னை
உன் தோளில் சாய்க்கவா [வா?]
உயிர் பிரிந்து போகும் வேளை
உன் உயிரை ஊற்றவா [வா?]
இல்லையெனில்
வாழத்தால் வழியில்லை
என்னோடு சாகவா [வா?]

இறுதியாய் கூறுகிறேன்
இனியாவது வந்து விடு
இருவரும் புவியிலே
புது விண்மீனாய் ஜொலித்திடுவோம்..........